,,Potrafię szumieć” – scenariusz zajęć logopedycznych dla dzieci w wieku 6 lat
Temat zajęć: ,,Potrafię szumieć”.
Cel główny: Wywołanie prawidłowej wymowy głoski ,,sz’’ i utrwalenie w sylabach, wyrazach.
Cele szczegółowe:
- Usprawnienie narządów artykulacji głównie języka.
- Doskonalenie prawidłowego sposobu oddychania.
- Wzbogacenie słownika biernego i czynnego.
- Ćwiczenia percepcji wzrokowej i słuchowej.
Pomoce dydaktyczne: lusterko, kolorowe piórka, logopedyczne układanki - "Loteryjka obrazkowa", duże klocki, dzwonki
Formy pracy: indywidualna
Czas realizacji: 45 minut
Przebieg zajęć:
- Przywitanie dziecka. Nawiązanie z dzieckiem kontaktu emocjonalnego, wzrokowego i słownego.
- Prowadzący demonstruje ćwiczenia, a dziecko je powtarza:
Ćwiczenia usprawniające narządy mowy: Bajka artykulacyjna "Indianie’’.
Indianie wyruszają ze swojej wioski na polowanie. Żegnają się ze swoimi dziećmi (cmokając całujemy palce prawej ręki) i żonami (cmokając całujemy palce lewej ręki). Wsiadają na swoje konie i jadą (naśladujemy językiem tętent koński, zmieniając brzmienie przez inny układ warg) przez most (usta jak do ,,u’’ i kląskanie), a potem przez prerię (usta jak do ,,i’’ i kląskanie). Konie zmęczyły się (parskanie) i dają znak, że chcą pić: ihaha, ihaha, ihaha. Indianie zatrzymują swoje konie: prrr… prrr … prrr… Konie piją (ruchy języka z dołu do góry, naśladujące picie zwierzęcia). Nagle Indianie ujrzeli zwierzynę i strzelili z łuku. Zbliżała się noc, więc musieli rozpalić ognisko. Nie mieli zapałek. Zaczęli od małej iskierki i musieli mocno dmuchać, żeby ognisko się rozpaliło (dmuchanie w złączone ręce). Upiekli na ogniu zwierzynę i zrobili sobie ucztę (mlaskanie i oblizywanie szeroko otwartych ust). Po pewnym czasie zachciało im się spać (ziewanie) i zasnęli (chrapanie). Rano Indianie zwołali rozbiegane konie : a-e-o, y-u-i (przeciągamy samogłoski). Wsiedli na nie i pojechali przez prerię (usta jak do ,,i’’, kląskanie ), a potem przez most (usta jak do ,,u’’ i kląskanie ). Wrócili do wioski i witają się ze swoimi dziećmi (cmokając całujemy palce prawej ręki).
- Ćwiczenia oddechowe - dmuchanie na kolorowe piórka.
- Artykulacja głoski „sz” przed lustrem: – prezentacja układu warg, policzków i języka przy wymowie głoski „sz”, – naśladowanie szumu wiatru – artykulacja głoski „sz”.
„Szumisz...”. Prowadzący czyta tekst wiersza, a dziecko wymawia wyłącznie głoskę „sz” w
izolacji. "Szum" – głoska ,,sz’’:
Szumi morze – szszsz...
Szumi wiatr – szszsz...
Szumi woda – szszsz...
Szumi las – szszsz...
Szumią drzewa – szszsz...
Szumią liście – szszsz...
Szumię ja – szszsz...
Szumisz ty – szszsz...
Szumi mama – szszsz...
Szumi tata – szszsz
Szumi miś – szszsz...
- Gimnastyka języka. Słuchaj i powtarzaj.
Powtarzanie sylab
Podczas ćwiczeń należy przedłużać wymowę głoski „sz”. - szszu, szszo, szsza, szsze, szszy, -
uszszu, yszszy, oszszo, aszsza, eszsze, - oszsz, uszsz, aszsz, eszsz, yszsz.
Powtarzanie wierszyka: Utrwalanie sylab:
Sza! Sza! Sza! – mówię ja. Szy! Szy! Szy! – mówisz ty.
Szo! Szo! Szo! – wołam ja. Szy! Szy! Szy! – wołasz ty.
Szu! Szu! Szu! – śpiewam ja. Szy! Szy! Szy! – śpiewasz ty.
Sze! Sze! Sze! – myślę ja. Szy! Szy! Szy! – myślisz ty.
Powtarzanie słów.
Prowadzący wypowiada słowa z głoską „sz”, a dziecko je powtarza: szafa, szatnia, szakal, szachy, szalik, szabla, szufelka, szuflada, szopa, szelki, szyba, szynka, szyny, szum, Szymon, koszula, wieszak, muszelka, bambosze, leniuszek, naszyjnik, mieszkanie, maszyna, kaszel, nosze, koszyk, poszewka, puszek, uszy, kieszeń, wieszak, ptaszek, afisz, kosz, klosz, kalosz, kapelusz, Łukasz, Mateusz, grosz, gulasz, szkoła, szkoda, szklanka, szminka, sznurowadła, szpilka, szpak, gruszka, poduszka, kasztan, paluszki, biszkopt, bursztyn, podszewka, myszka, biszkopt, broszka, gruszka, puszka, poduszka, mieszkanie, muszla, kasztan, podszewka, szyszka, szaszłyk.
- Ćwiczenia percepcji wzrokowej, słuchowej: Logopeda pokazuje dziecku zestaw obrazków "Loteryjka obrazkowa" i prosi o odpowiednie ich przyporządkowanie. Prowadzący dba o prawidłową artykulację wymawianych przez dziecko wyrazów oraz właściwe ułożenie elementów układanki.
- Zabawa ruchowa. Prowadzący ustawia tor przeszkód z dużych klocków. Dziecko pokonuje przeszkody z odpowiednim ruchem podczas gdy prowadzący dzwoni dzwoneczkami.
Zakończenie zajęć – podsumowanie i krótkie omówienie zajęć, sukcesów dziecka, pochwała i nagroda za pracę.
Opracowała: M. Węglińska, neurologopeda PPP w Tomaszowie Lubelskim